پاسخی به دکتر نوشیروان کیهانی زاده

درود.

به گشت و گذار در تارنمای Iranians History On This Day  می‌پرداختم و به نوشته‌ای برخوردم که مرا در شگفتی فرو برد. از این جهت که چرا باید برخی هم‌میهنان همواره در تلاش باشند که کشور پرشکوه و کهنمان را به دیگر کشورها پیوند بدهند و ما را اسباب خنده‌ی بیگانگان سازند... مگر چه نیازی به این کار است؟ حال اگر به راستی پیوندی وجود داشته باشد سخنی نیست. متن نوشتار را می‌گذارم خود بنگرید و پاسخ مرا نیز دنباله‌ی آن بخوانید:

دکتر نوشیروان کیهانی زاده:

" فرانك ها فنون جنگي ايرانيان را به اروپا منتقل کردند "

" مجسمه يك سرباز فرانك اوايل قرن اول ميلادي "

" 19 آوريل سال 2 ميلادي سناي روم تصويب كرد كه براي جنگ قريب الوقوع با ايران ده هزار مرد«فرانك» اجير شوند و به جاي انتقال با كشتي از طريق بنادر ايتاليا، از راه دانوب و درياي سياه خود را به آسيا برسانند. فرانكها كه نام كشور فرانسه از آنان گرفته شده است در آن زمان در جنوب آلمان بسر مي بردند كه بعدا به فرانسه سرازير شدند. ژرمن ها (اقوام آلماني) با اين كه قرنها زير سلطه روميان بودند حاضر نمي شدند كه به صورت «مرسنر رومي» با ايرانيان وارد جنگ شوند. در طول تاريخ، ديده نشده است که آلمان و آلماني بر ضد ايران و ايراني قدمي برداشته باشد. ايران در جريان دو جنگ بزرگ قرن بيستم، به خاطر داشتن احساس دوستي و همنژادي با آلماني ها آسيب بسيار ديد

     بسياري از آن فرانكهايي که طبق مصوبه آوريل سال 2 ميلادي به جبهه ايران فرستاده شده بودند، در جنگ با ايران اسير و يا كشته شدند و تنها چند صد تن از آنان موفق به بازگشت شدند و همين عده تلاش كردند شيوه هاي جنگي ايرانيان را به فرانكها بياموزند كه تيراندازي در جهت مخالف تاخت اسب يكي از اين فنون بود...."  (دوستان می توانند ادامه ی نوشتار دکتر نوشیروان کیهانی زاده را در اینجا بخوانند)

  نوشته‌اند که ژرمن‌ها هیچ‌گاه به عنوان نیروهای مزدور در لشگرکشی‌های روم به ایران شرکت نداشته‌اند. ما ابتدا مدارک تاریخی را که نشان‌دهنده‌ی شرکت گسترده‌ی اقوام ژرمن در لشگرکشی‌های ناموفق روم به ایران است، نادیده می گیریم. هم‌اکنون تنها به نقد سخن دکتر کیهانی‌زاده می‌پردازیم:

  ابتدا گفته‌اند که فرانک‌ها به فرمان امپراتوری روم به ایران زمین یورش برده و شکست خورده‌اند و سپس از عدم حضور ژرمن‌ها در لشگرکشی‌های روم به سوی ایران دم زده‌اند. حال سخن این است: مگر نه اینکه خود فرانک‌ها نیز از اقوام ژرمن بوده‌اند؟ این دیگر اصلی بدیهی می‌باشد. اگر بگوییم فرانک‌ها از اقوام ژرمن نیستند، بدین می‌ماند که پارت‌ها و مادها و حتی پارس‌ها را گروهی از ایرانیان به شمار نیاوریم. 

   ژرمن‌ها همچون دیگر قبایل نامتمدن اروپای مرکزی و شمالی یا به کشتار و غارت یکدیگر می‌پرداختند و یا از راه چپاول و دستبرد به شهرهای مرزی کشورهای متمدن زندگی می‌کردند. آنها بارها با تازش به سرزمین‌های تحت سلطه‌ی روم، اروپا را چپاول کردند و ویرانی‌های بسیاری برجای نهادند. در آن دوران، طوایف برجسته‌ای چون Frank ها، Vandal ها، Burgundi ها، Langobardi ها، Alammani ها*، Visigoth ها و ostrogoth ها بیشتر خودنمایی می‌کردند. اینها همگی از قبایل ژرمن بودند که برخی از آنها در دوره‌ای بر اثر فشار سنگین از سوی جبهه‌ي شرق که مورد تازش وحشیان هون قرار داشت، روی به سوی باختر نهاده بودند. از سویی در دوران شاهنشاهی شاپور یکم ساسانی گروهی از قبایل "گوت" با در نوردیدن آسیای خُرد و پس از به‌جای نهادن ویرانی بسیار در متصرفات امپراتوری روم در پی خزش به درون مرزهای ایران بودند که در این کار ناکام مانده و در هم شکستند. چنان‌چه اقوام "زرد" که در پی تازش و جای‌گیری در فلات ایران بودند، با شکست سهمگین از مرزداران ساسانی در گذرگاه‌های سترگ قفقاز، به ناچار راه خزش سنگین و پرجمعیت خویش را - که به همراه زن و فرزندان خویش صورت گرفته بود - به سوی اروپا کج کرده و باختر را عرصه‌ي تاراج و ویران‌گری خویش ساختند.

    دکتر کیهانی‌زاده سپس اشاره کرده‌اند که فرانک‌های شکست‌خورده و گریزپا پس از بازگشت به سرزمین خود برآن بوده‌اند که شیوه‌های نظامی پارتی‌ها را به هم‌تباران خود بیاموزند. آنچه که ما از اسناد تاریخی و هم‌چنین سخن تاریخ‌نگاران و پژوهش‌گران امروزین می‌دانیم، این است که پیاده کردن فنون جنگی ارتش‌های ایران باستان به روی سپاهیان قبایل نامتمدن اروپای مرکزی و شمالی تقریباً ناممکن بوده است، چرا که عنصر اصلی ارتش اقوام ژرمن را پیاده‌نظام تشکیل می‌داد و نبرد در جنگل‌های تنگ و تاریک آن نواحی سد بزرگی برای مانور نیروی پرتحرک و تیزپایی چون سواره‌نظام بوده است. 

   در پایان سنگ‌نبشه‌ی شاهنشاه شاپور یکم ساسانی را می‌نگریم که هیچ تردیدی باقی نمانَد؛ شاهنشاه بزرگ ایران پیروزی خود بر رومیان را چنین نگاشته است:

 
"پس از آنکه ما در حکومت خود جای‌گیر شدیم، «گوردیان قیصر» سپاهی از گوت‌ها و ژرمن‌ها بیاراست و به آسورستان بتاخت، در "مسیخه" در آسورستان، نبرد سختی درگرفت و قیصر گوردیان کشته شد و ما سپاه روم را نابود کردیم"

"شاهنشاه شاهپور یکم ساسانی"

* Alammani ها تنها یکی از طوایف ژرمن بودند که در سال‌های 400 میلادی بر نواحی شمالی کوهستان‌های آلپ در شمال امپراتوری روم مستقر بودند. ولی امروزه ایرانیان تمامی ژرمن ها را "آلمانی" می نامند که از نظر ریشه‌ای نادرست است.

با سپاس.

پاینده ایران !
کوبنده کاویان !

ویرایش : به تازگی باخبر شدم که این نوشته‌ی دکتر کیهانی‌زاده ، در گذشته در ماه‌نامه/هفته‌نامه امرداد هم چاپ شده است. از این جهت به راستی جای شوربختی ست که بسیاری از نشریه‌ها تنها نویسنده را می‌نگرند و نه نوشته‌ی او را و هر سخن بی‌مدرکی را تنها به اعتبار نویسنده‌ی آن به چاپ می‌رسانند و به خورد مردم ناآگاه می دهند.

افسوس!... .